Een woonkamer is pas écht af als er een bank staat. Wij zijn dan ook ontzettend blij als onze bank geleverd wordt. Een maand geleden zijn wij in ons nieuwe huis getrokken. Nogal primitief: zonder warm water, zonder bed en dus ook zonder gekoesterde zitbank.
Met een gehuurde aanhangwagen achter de auto rijden we weg van huis. Het is de hele dag al een race tegen de klok. Want als je zo’n bak gehuurd hebt, dan wil je er ook zo veel mogelijk mee vervoeren.
Mijn baard maakt mij pakweg 15 jaar ouder. Die conclusie kan ik inmiddels wel trekken. Met mijn 32 jaar zou ik inmiddels zonder problemen een flesje wijn moeten kunnen kopen. Helaas is dat met gladgeschoren wangen een utopie. Bij iedere supermarkt vragen ze mij om mijn legitimatie, om hem uiteindelijk met een rood aangelopen hoofd …
De keren dat ik het afgelopen jaar geld uit de muur heb gehaald, zijn op één hand te tellen. Door het contactloos betalen, heb ik bijna nooit meer contant geld nodig. Toch sta ik ietwat verbaasd voor de geldautomaat van ABN Amro in ons dorp.
Hardlopers die weleens aan een loopevenement meedoen kennen het fenomeen: kinderen die langs de kant van de route staan en hun arm uitstrekken voor een high five.
Er schijnt een nieuwe trend te zijn op het gebied van overnachten. Mensen willen niet meer in een vijfsterrenhotel met jacuzzi op de kamer en ontbijt op bed, maar juist zo primitief mogelijk overnachten. Slapen in een rioolbuis, omgebouwd wijnvat of zwerfhut is hartstikke hip. En dus ook vrij prijzig. 100 euro per nacht is …
Vol verbazing kijk ik op mijn horloge. Ik loop rond kilometer drie en zie dat mijn horloge aangeeft dat ik rond de 4 minuten per kilometer loop. Het blijkt een goed teken.
Een prachtig beeld. Niki Terpstra die na een ontsnapping uit de tweede kopgroep als derde over de finish komt van Parijs-Roubaix. Doet zijn helm af. Neemt wat slokken drinken. En loopt dan naar de fiets van winnaar Peter Sagan om even aan zijn banden te voelen.
De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik helemaal niet zo zeker was over mijn deelname aan De Ronde van Vlaanderen 2018. Door het vele klussen zijn het aantal ritjes in 2018 op twee handen te tellen. En van mijn eerdere deelname in 2011 weet ik alleen nog het een ontzettend zware fietstocht is.