De laatste echte trainingsweek voor de Halve Marathon. En ik moet zeggen: het ging allemaal niet vanzelf. De snelheid kwam er gewoonweg niet in. Maar goed, nu is het toch bijna zover. Daarom ook de laatste keer dit logboek.
Oei. Nog maar twee weken. Dan loop ik net iets meer dan 21 kilometer door Amsterdam. Deze week waren wij op vakantie in de Duitse Eifel. Maar er moest toch gelopen worden. Het gevolg: twee pittige heuveltrainingen.
Nog een maand te gaan. Het begint nu wel spannend te worden. Gelukkig had ik deze week nog een andere uitdaging op het programma staan: de Dam tot Damloop. Het was ook fijn dat het een loop over een grote afstand was, want van kilomters maken kwam het maar niet deze week.
Nee hoor. Ik denk heus niet dat ik er al ben, sinds mijn PR op halve in Haarlemmermeer. Toch heb ik deze week wat minder kunnen rennen dan normaal. Het kon gewoon niet anders.
En dat was trainingsweek 3 voor de Halve Marathon van Amsterdam. Hij stond helemaal in het teken van mijn ‘generale repetitie’ van zondag op de Haarlemmermeer Run. Uiteindelijk was het een goede trainingsweek, maar heb ik nu wel een heel groot probleem.
Deze trainingsweek was een beetje een rare. Dat kwam omdat ik mij ook had ingeschreven voor een tennistoernooi, waarover later een verslag. Omdat wij waren ingedeeld in een poule, speelde ik drie keer. Tussendoor vond ik gelukkig ook nog de tijd om mijn Brooks aan te trekken. Dus: een verslag van trainingsweek 2.
Eigenlijk heb ik er helemaal geen zin in. Maar het moet. Ik trek mijn hardloopschoenen aan, zoek een leuke playlist op in Spotify en start mijn TomTom-horloge. Tijd om te rennen. Want ik heb een doel: de Halve Marathon van Amsterdam.